Lutherse gemeenten / Zeeland / Vlissingen

Vlissingen

Als gevolg van de val van Antwerpen (1585) trokken veel Lutheranen naar handelssteden in de Noordelijke Nederlanden. Amsterdam, Leiden, Rotterdam, Middelburg, Utrecht en ook Vlissingen profiteerden hier van.

Tot 1735 bleef de Lutherse gemeente van Vlissingen verbonden met die van Middelburg.

In dat jaar deed men het verzoek om een zelfstandige gemeente te mogen vormen. Dit verzoek werd ingewilligd. Men kon de grond van het Sint Joris Schuttershof  aan de Walstraat aankopen. Het gemeentebestuur verbood echter de aanleg van een eigen begraafplaats. Bovendien bleef het recht van Ondertrouw en Trouw berusten bij de Nederduits Gereformeerden.

Tot 1795 bleef het in de kerkelijke gemeente onrustig. Deels kwam dit door tegenwerking van het stadsbestuur, maar ook door interne politieke tegenstellingen (patriotten tegenover prinsgezinden).

Tijdens de Franse tijd liepen de economische activiteiten ernstig terug (o.a. door het zogenaamde Continentaal stelsel).

De overstroming van 1808 en het Engelse bombardement van 1809 veroorzaakten veel schade. In 1818 deed men dan ook het verzoek om een filiaal gemeente te mogen worden van de Lutherse gemeente van Middelburg.

Vanaf 1922 delen zij 1 predikant. Na de watersnoodramp van 1953 werd,de kerk gerestaureerd. In 1988 kon zij verkocht worden. Een fusie met de gemeenten van Groede en Middelburg kwam in 1989 tot stand.

De voormalige kerk bevindt zich aan de Walstraat 23 in Vlissingen.