Marinier met een medaille
Deze Atjeh-medaille is verkregen door de bewoner Frederik Wilhelm Goethart. Op achttien jarige leeftijd was Frederik marinier geworden en een jaar later werd hij naar Oost-Indië gestuurd. Hier maakte hij in 1874 deel uit van de tweede Atjeh-expeditie. Voor deze expeditie werden 13.000 manschappen naar Atjeh gestuurd met als doel het innemen van het Kraton (paleis) van de Sultan. Tijdens deze expeditie, die het vervolg was op een eerdere mislukte poging in 1873, werd het Kraton in januari 1874 veroverd. Aan alle militairen die in de eerste- en tweede Atjeh-expeditie hadden deelgenomen werd door koning Willem III bij koninklijk besluit een herinneringsmedaille toegekend. Het brons van deze medailles kwam van de op Kraton veroverde kanonnen. Frederik moet als twintigjarige marinier van lage rang erg trots zijn geweest op zijn medaille. Dit blijkt ook uit het feit dat hij het document, waarin hem de medaille werd uitgereikt, al die jaren heeft bewaard en het heeft ingeleverd bij zijn intrede in het Oude Mannen- en Vrouwenhuis bijna zestig jaar later.
In zijn paspoort van het Korps Mariniers kunnen we lezen dat Frederik na zijn dienst in Nederlands-Indië ook nog in West-Indië heeft gediend. Uit het document valt op te maken dat hij hier uiteindelijk nog geen twee maanden heeft verbleven. Wellicht raakte hij gewond of ziek, waardoor hij zijn carrière bij de mariniers moest opgeven.
Eenmaal terug in Amsterdam ging Frederik werken als meubelmaker en trouwde hij met de eenentwintigjarige Bartha Lassing, met wie hij een gezin stichtte. In de daaropvolgende jaren vinden we Frederik terug als hardwerkende Amsterdammer in de gedaante van meubelmaker, pakhuisknecht, werkman en cacaobewerker. In 1933 overleed, na een huwelijk van 54 jaar, zijn vrouw Bartha en dit is het moment dat de bijna tachtigjarige Frederik in het Oude Mannen- en Vrouwenhuis zijn intrede deed. Heel lang heeft zijn verblijf in het gesticht niet geduurd en een half jaar na zijn opname overleed hij.
Bewoners bij dit verhaal
